Het was avond en ik stond in de keuken mijn eten te koken. Plotseling word ik aan beide kanten beetgepakt door entiteiten - gedaanten - en voor het fornuis gehouden. Dan verschijnt er een enorm groot boek voor mij dat open gaat.

Het gezicht van CHRISTUS verschijnt en ik kijk naar HEM, maar sla dan mijn ogen neer.

Op dat moment hoor ik HEM Zeggen ;

" IK BIN JEZUS CHRISTUS " / " IK BEN JEZUS CHRISTUS "

Ik kijk HEM aan en antwoord HEM naar de tijdsgeest van dat moment en zei;

" dat is mooi foar dy ''/ " dat is mooi voor je ''.

HIJ kijkt mij even aan en dan breekt een glimlach door op ZIJN gezicht en ik zie parelwitte tanden.
Het boek gaat dicht en de gedaanten om mij heen verdwijnen.

Dit visioen kwam op een belangrijk moment, ik kon het niet lang meer volhouden. Mijn constante gevecht tegen de stemmen / Geesten was ik aan het verliezen en toen CHRISTUS verscheen kreeg HIJ dan ook een opstandig antwoord, wat op dat moment paste bij mijn stemming.
HIJ kon er om lachen en was niet beledigd, want HIJ wist als geen ander hoe ik er op dat moment voor zat.

HIJ wees mij met zijn verschijning op hetgeen wat in mijn jeugd, in de kerk gebeurt was en dat ik daarmee wist waar ik wezen moest.
In die tijd heb ik een blauwe maandag voor mijn eten gebeden, maar naar de kerk gaan wilde ik niet.
Dus het duurde niet lang of ik zonk weer in het moeras terug en wie mij daar een handje bij hielp zal u duidelijk wezen.