In  een vakantie kwam ik in een Kerk - Nijmegen of Zwolle - en daar kon je en kaartje meenemen met verschillende MARIA afbeeldingen erop. Gedachteloos nam ik het mee en stond er verder niet bij stil. Nu ben ik iemand die vaak dat soort dingen bewaard en later in dat jaar viel mijn oog op het kaartje.

MARIA stond alleen of met CHRISTUS als kind afgebeeld.

Daar werd ik getroffen door de verschillende gezichten, 13 om precies te zijn. Toen ik mij daar weer over verbaasde hoorde ik een zachte stem tegen mij zeggen '' dat het daarom verboden was ''.

Je hoort het, maar je doet er weinig mee totdat iemand je om een MARIA beeld vraagt, ik had er 3.

De man vroeg het voor zijn vrouw die het op de oprit  had zien staan en zich er door  aangetrokken voelde.

Ik vertelde de man dat het altijd in mijn tuin stond, maar nu ik verhuist was zij even een ander plekje had gekregen.. Hij wilde het beeld graag  hebben en wou er ook wel voor betalen. Ik wilde er geen geld voor en na enige aarzeling mijnerzijds kon hij het beeld zo meenemen.

Toen wij dat eens waren kwam ons gesprek op het maken van afbeeldingen en ik vertelde hem wat de zachte stem uit de andere wereld mij verteld had, men mocht geen afbeeldingen maken.

Hij begon meteen over de Roomse Kerk met hun afbeeldingen en ik kon het alleen maar beamen.

Ik zei tegen hem dat ik ook dôfhûdich was, ik maakte ze niet, maar ik kocht ze wel.

Kortom, hij vertrok met het beeld en ik had toch een paar dagen spijt - omdat ik eigenlijk wel beter wist - van mijn dôfhûdichheid / ongehoorzaamheid.

In mijn gesprek met de man dacht ik niet aan het visioen uit mijn jeugd van "het Kruis, dat visioen was ik allang vergeten.

Maar dan komt het moment dat CHRISTUS mij herinnerd aan het visioen en dan weet ik dat ik naar de man toe moet gaan. Ik heb hem op zijn werk opgezocht en gezegd dat ik een bevestiging had gekregen. Hij was er niet zo blij mee want zijn vrouw en een vriendin waren in hun nopjes met het beeld. Ik heb hem gezegd dat hij maar moest zien wat hij er - met deze informatie - mee deed.

De twee overgebleven MARIA beelden heb ik stuk geslagen, waar ik niet een goed gevoel van kreeg.

Ik had er spijt van maar, ik deed het met GOD'S Woorden in gedachten.

En nu een tijd later, besef je dat er vaak momenten waren van MARIA'S Aanwezigheid.

Als je soms naar de beelden keek of er bij in de buurt kwam, werd je met liefdevolle warmte overspoeld.

Waar ze stond (en) voor (in) een Kerk of in mijn tuin, het maakte niet uit, die momenten waren er.

Maar er zijn ook andere momenten geweest, waar  MARIA en JEZUS je toeroepen, zoals u kunt

lezen in de visioenen,

 " MARIA"   en  " De braderie ".

En dat schept verwarring, geen afbeeldingen maken maar je word er wel door geroepen en hoort ze tot je spreken.

Daar komt nog bij dat ik JEZUS niet herkend had als ik geen afbeeldingen van HEM had gezien.

Als ik met mijn vraag over het MARIA Visioen worstel en mij naar boven richt krijg ik 1 concreet  antwoord.

Een zachte vrouwe stem wees mij er op dat de LEVENDE GOD de Duivel veel toestaat en waarom zou HIJ het Haar ( MARIA) dan niet toestaan om dit zo te doen?

Toen ik op een bepaald moment in 2013 zocht naar afbeeldingen van GOD op internet,  kwam GOD achter mij toen ik er 1 gevonden had en ik hoorde HEM Zeggen ; 

" DAT BIN IK " / " DAT BEN IK " .

Ik zie dan een oudere MAN met een lange witte Baard en lang wit Haar. GOD heeft een lichte cremekleurige Pij aan en een Staf in de Hand .

GOD laat mij zo weten dat er dus  een - juiste - afbeelding van HEM op internet is, ook al kan ik hem tot nu toe niet weer terug vinden.

Neemt niet weg dat de twee  visioenen - het eerste toen ik ± 15 jaar was en het tweede begin februari 2010 - in een ander daglicht komen te staan.

In het Duivelse daglicht wel te verstaan .

GOD laat weer aan mij zien dat de Duivel altijd aanwezig is.

Amen